Gra na PC AC: Valhalla

Assassin's Creed: Valhalla to dziwny, przynajmniej nie tak wyjątkowy przypadek gry, do której sugerujemy się z okresem. Pozornie niezmieniona formuła w prologu nie wpływa na pomoc Valhalli, choć w obrocie przygody określamy jak dużo ciekawych zmian wprowadzono oraz nasza ocena ulega powolnej zmianie.

Tym razem zabieramy się w formę Eivor (płeć wybieramy sami) - wikinga, który u boku swojego brata zastępczego opuszcza mroźną Północ, aby osiedlić się na angielskiej ziemi, gdzie teren jest żyźniejszy, a innowiercy posiadają wielkie skarby do ograbienia. Zarys fabularny to wykonanie marzeń każdego entuzjasty serialu „Wikingowie”, lecz o dziwo autora nie sięgają po tanie sentymentalne sztuczki również utrzymują, aby historia Eivor była ważna.

Celowo nie opowiadamy za dużo o samym bohaterze lub bohaterce, gdyż w zestawieniu z Bayekiem i Aleksiosem lub Kassandrą, tutaj przechodzimy do robienia z częścią, która niezależnie od wybranej płci jest istotna, podstawowa również przedstawia inny styl. Nie istnieli na to gotowi, tylko ten element bardzo dobrze nas zaskoczył. Eivor ma charakter.

Tematyka Bractwa Asasynów i materiały te także są obecne, lecz zupełnie nie przeszkadzają również nie gryzą się z historią osady wikingów, próbującej znaleźć własne mieszkanie oraz przechodzić w historiach z znajomymi. Layla Hassan wraca również ostatkiem sił przeczesuje przeszłość, aby naprawić coraz to dużo niestabilną współcześnie planetę. Zagrożenie jest wyraźne również czujemy, iż stanowi więc zwieńczenie narracji kontynuowanej od Origins.

Wróćmy a do nordyckiego asasyna, którym w trakcie gry wywieramy coraz to istotniejszy przychód na nowym miejsce. Bohater wraz z garstką osadników zajmuje opuszczoną wioskę również otwiera jej rozbudowę. Z postępem fabularnym widzimy, kiedy z pola namiotowego rośnie miasteczko całe życia.

Stawia na jakimś kroku zachęca i nagradza za chęć eksploracji licznymi skarbami w twarzy programów również drugiego ekwipunku, lecz sam wątek główny istnieje na tyle kredyty oraz wielki, że wystarczy się jego przechowywać, aby tak i właśnie odkryć grupa tego, co świadczy nam Anglia. To poważny atut dla kobiet, które lubią zabawy w normalnym świecie, lecz przytłacza ich sprzedaż długa kwota znaczników na karcie.

Eivor w sądzie decyduje na indywidualnej mapie strategicznej, jaki region odwiedzić, aby nawiązać kontakt z szefami również zadbać o odpowiednią metodę zagraniczną. Każdy czas to kilkugodzinny oryginalny wątek fabularny z innymi bohaterami i sztukami do pokonania.

Raz pomagamy odbić wikińską osadę, którą podstępem przejęli Anglosasi, innym razem pomagamy młodemu królowi pod jedną banderą zjednać lud napływowy oraz autochtonów. Kiedy indziej zaś bronimy sąsiadów przed innymi wikingami, jakim właśnie natura również pieczenie wiosek w górach. Obraz duńskich wojowników jest różny oraz atrakcyjny. Absolutnie nie można stwierdzić, że twórcy chcieli pokazać wikingów tylko jako najeźdźców, lecz jeszcze jako duży kulturowo naród, który i może zaoferować coś od siebie chrześcijańskim gospodarzom.

Nie każde elementy są ciekawe, co czuć po pracach pobocznych, które raz zachwycają siłą również niepowtarzalnym w grze nastrojem, a raz śmieszą czystością i przewidywalnością. Jest nierówno, ale na wesele dodatkowe tematy nie zabierają wielu czasu, więc łatwo to zignorować.

Assassin's Creed zawsze charakteryzowało się kilkoma fundamentalnymi elementami: osadzeniem w poszczególnym temacie historycznym również nadaniu kierunku fabularnego oraz walką. To ostatnie w rezultacie jest fajne oraz odbiega z naszej formuły serii, dryfując bliżej wiedźmińskiej wolności w prowadzeniu pojedynków, wzbogacając naukę o wielki arsenał oraz kombinacje umiejętności.

Eivor to demon na tle bitwy, który odcina kończyny przeciwnikom, stosuje brutalne parowania oraz dobija ogłuszonych wrogów tak, że obserwujemy jak odpada im głowa. Nigdy wcześniej nie było właśnie dużo rozczłonkowywania w kolekcji a z powodu stanowi obecne aż za groteskowe, jednak z okresem przygotowujemy się - średniowiecze nie chodziło do małych czasów dla wojowników. pobierzgrepc.com/

Płynność akcji istnieje większa niż w Odyssey - nasza stronę łączy ciosy w atrakcyjne kombinacje, kontry nie wyglądają jak oderwane od wszystkiego innego animacje, a zainteresowani nie liczą na „naszą kolej”, tylko niejednokrotnie nas atakują równocześnie, żeby jak już powalić i wyeliminować. Eivor nie goi się samoistnie, tylko musi coś zjeść, a jesteśmy niskie drodze w trakcie potyczek również wielokrotnie istniejemy na granicy doświadczenia oraz śmierci. Brutalne, tylko dodatkowo zajmujące.

Fani drzewek nauk oraz eksperymentowania z środkiem będą zadowoleni. Jeżeli tylko chcemy, możemy zaopatrzyć się chociażby w dwie tarcze albo biegać w dwoma dwuręcznymi toporami. Jedyne ograniczenia są powiązane z odblokowywaniem umiejętności, zezwalających na stosowanie tak radykalnych zestawów oręża, działaj toż nie jest żadnego problemu, gdyż w wszelkiej chwili możemy resetować rozkład sztuki i otworzyć rozwinąć bohatera w całkowicie innym kierunku. Różnica między niewidocznym zabójcą a głośnym, podpalającym wrogów wojem jest zdumiewająca oraz poprawia grę niejednokrotnie, jak myślimy, że widzieliśmy już wszystko oraz nagle obieramy zupełnie inną metodę prowadzenia potyczek.

Wolność w grze odkłada się również na wolność eksploracji również dawania prac. Gra bardzo rzadko narzuca metody wykonywania zadań. Nic nie mieszka na granicy, aby miłośnicy serii czerpali z przesuwania się po obozie wroga w kapturze, pokrywając się przed wzrokiem strażników, dzięki zlewaniu z tłumem, ale także nic nie broni nas przed frontalnym atakiem z drakkarem, pełnym dobranej własnoręcznie ekipy wikingów, którzy na dźwięk rogu bitewnego rozpoczynają inwazję, podpalanie strzech i ogólnie pojęty szaber. Ta wolność sprawia, że nawet dla człowieka, kto wie Assassin's Creed z pierwszej połowie po wielu godzinach dalej będzie toż wykorzystuje młoda i spokojna.

Nie wspomnieliśmy o żadnych aktywnościach, pełniących rolę mini-gier, oraz tychże także istnieje trochę. Łowimy ryby, stawiamy wieże z kamieni, działamy w kości, i nawet prowadzimy tradycyjne pojedynki na rymowane obelgi, co i zwiększa charyzmę bohatera. To to odblokowuje niejednokrotnie nowe drogi dialogowe, to jak na mini-grę, to nagroda jest wcale właściwa dla reszty rozgrywki.

Ogromnym atutem, i zarazem minusem recenzowanego tytułu jest oprawa wizualna. Valhalla jest prześliczna - to niepowtarzalne z najlepszych krajobrazów, jakie przychodzi nam poznać na konsolach mijającej generacji (testowaliśmy m.in. na PS4). Niestety, jest wówczas także minus, gdyż tytuł wyciska ostatnie wyciągi z odchodzących konsol także w trakcie pracy nad recenzją spotkaliśmy się z częstym zatrzymywaniem się gry przez błędy wywołane przegrzewaniem się konsoli bądź oraz nowymi błędami wywołanymi wymuszeniem szybkiego wczytania innego elementu gry.

Błędów technicznych Valhalla jest bardzo dobrze, o czym wspominali w odrębnej wiadomości. Przykładowo, opcja „szybka podróż” jest czasami tak długo, również na dodatek w akompaniamencie głośnej pracy konsoli, że czasami żałujemy, iż po prostu nie poszli do wybranego miejsca na koniu albo nie popłynęliśmy tam automatycznie prowadzoną łodzią. Żadna inna pracuje w współczesnym okresie nie istniała naprawdę źle zoptymalizowana, a naprawianie błędów - na ludzi platformach - zapewne zajmie Ubisoftowi dużo czasu.

AC: Valhalla to mimo wszystko tytuł ogromny, lecz dodatkowo nie oszałamiający liczbą aktywności i niepotrzebnych znajdziek.